Ευαγγελία Αλιβιζάτου Δημιουργική Συγγραφή-Ποίηση-Πεζογραφία

 ~Άνθρωποι ~ Πείτε μου τώρα πως μπορείτε, Τους άγνωστους να αμελείτε.  Τους προσπερνάτε τους εργάτες  Για τις δικές σας αυταπάτες.  Άνθρωποι που σμιλεύουν πέτρες, Ψυχές που το τσαπί κρατούν. Είναι οι ίδιοι με τους λόγιους, αυτούς που όλοι αγνοούν. Ζούμε στην ίδια κοινωνία, αυτήν που ασκείται τόση βία.  Πραγματικότητα αρνείστε, Τα ίδια όμως όλοι είστε. Λέγονται άνθρωποι και αυτοί! Σας θίγονται οι εγωισμοί! Είναι το κάτι παραπάνω   Και από εμάς πολύ πιο πάνω! Ξέρουν τους λόγους που παλεύουν. Τα χέρια τους να τα παιδεύουν Ξέρουν γιατί κοιτούν στα μάτια!  Είναι οι συγκρούσεις οι κοινές,  που περιμένουν στις ουρές, να πάρουνε τις προσφορές! Έχουν και αυτοί νοημοσύνη  Πιο πάνω και απ' της επιστήμης! Κατοχυρωμένο 27/4/2023 ©Ευαγγελία Αλιβιζατου

 "Φυλαχτό" Έρωτας, χάδι τρυφερό  Που το κρατώ σαν φυλαχτό. Ένα κρυμμένο μυστικό  που χρόνια θα το κουβαλώ. Εσύ ήσουν πάντα ο ισχυρός  Για όλους ο σημαντικός! Εγκλωβισμένος σε όσα πρέπει, κ' όσα η ψυχή αντέχει. Με χλεύαζαν με τρόμαζαν  Όλοι κρυφά από σένα, Δεν είχα "υψος" χωριστά  Δεν είχα θέση στα ψηλά! Ο έρωτας μια μαχαιριά. Με σήκωσες στη κορυφή, Χάθηκαν στη βοή οι εχθροί!!! Κατοχυρωμένο  Ευαγγελία  Αλιβιζατου  26/4/2023

         «Γριά τι ζητάς για να την κάμω γυναίκα   μου ;» Τα μάτια του Παύλου πετούσαν   φλόγες.     «Αγάλι αγάλι και θα σου πω τι θέλω, μα μη θαρρείς πως είναι εύκολο να τ΄ομολογήσω.»      «Δεν θέλω κουβέντες κυρά ! Πες μου τι θες !»      «Το χωράφι σου στο δρόμο και πάρτη για γυναίκα   σου !» Η Άννα έβγαλε μια κραυγή απόγνωσης. Ο Παύλος με ήρεμη φωνή πια, την κοίταξε με οίκτο.      «Γριά Καλλιόπη, αύριο θα έρθω με τον γραμματικό. Θα σου φέρω τα χαρτιά, τα υπογράφεις και παίρνω την Άννα από δω ! Μα στην βεγγέρα μου δεν σε θέλω !» Η γριά χάρηκε τόσο, μα διόλου δεν γνοιάστηκε αν θα είναι καλεσμένη στη βεγγέρα της υπηρέτριας ! Είχε βάλει το χωράφι στο μάτι από καιρό. Η καρδιά   της δεν χόρταινε παραδάκι.      Η Άννα έκλεισε τα μάτια με τη καρδιά της να κτυπά σαν ρολόι. Ο Παύλος ακούστηκε   από μακρυά   να φωνάζει:      «Αύριο Αννούλα μου θ΄ανταμώσουν οι ψυχές μας !» Ντράπηκε, σαν τη φωτιά γίνηκε το πρόσωπό   της. Ήταν φοβισμένη   μα και ερωτευμένη συνάμα. Έφερε το

 Θέμα: ο έρωτας. Τεχνοτροπία ρομαντισμού. 'Υποταγή στον έρωτα'  Για το λιμάνι μου μιλώ. Το όνειρο το φωτεινό. Φάρος για σένα ας γινώ! Θανάτωσέ την τη πληγή! Κλείστην με ένα σου φιλί. Γυμνή θα μείνει η μοναξιά. Γράμμα σου γράφω στα κρυφά. Θα ζω για ένα ιδανικό  Τον έρωτα σου θα ποθώ. Κοίτα με λες ειν' διαταγή! Να μείνεις στην υποταγή, μιας ένωσης ως  το ναδίρ! Κατοχυρωμένο  18/4/2023 Ευαγγελία Αλιβιζάτου

 Για μια προσπάθεια ταπεινή, πολέμησα με αντοχή.  Να δώσω σχήμα και υφή,  στις άδειες δόλιες σας ψυχές   γιατί είναι τόσο σκοτεινές; Εντρομοι ψάχνετε με μένος, ότι δεν είναι χαρισμένο . Θα αντιστέκομαι με τόλμη  σε αυτούς που λένε ότι μπορούν. να με εμποδίζουν να τολμούν. Το μέλλον είναι η ευλογία  και του Θεού  η Παρουσία. Τις πέτρες όπου τις πετάτε διαμάντια γίνονται κοιτάτε! Η ποίηση μου είναι φτωχή. Δεν θέλω θόρυβο πολύ, θα με αντέξει το χαρτί. Αρκεί να μείνω ζωντανή! 14/4/2023 Κατοχυρωμένο Ευαγγελία  Αλιβιζάτου