Ευαγγελία Αλιβιζάτου Δημιουργική Συγγραφή-Ποίηση-Πεζογραφία

 Έριετα Αχιλλέας, ένας παθιασμένος έρωτας πολέμιος ολων των εχθρών,Μυρτώ Αλέξης, Έλενα,Παναγιώτης, η φοιτητική ζωή όλων των συμμαθητών απο το καταγάλανο νησί του Ιονίου,την Κεφαλλονιά παίρνει τέλος,  μετά από έναν μυστήριο θάνατο.  Ελπινίκη Ερμιόνη,δύο μητέρες αλλά και γυναίκες ορκισμένες εχθροί. Η Ερμιόνη δεν θα δεχθεί ποτέ την Ελπινίκη ως σύζυγο του γιου της Στρατή. Ραζής ο τραπεζίτης των μεγάλων επτασφράγιστων μυστικών. Καλλιγάς,δύο ισχυροί του νησιού παιδικοί φίλοι και γονείς των ερωτευμένων παιδιών. Μυστικά, πάθη, λάθη, εγκλήματα. Τα κοράλλια του Ιονίου θα αποδώσουν δικαιοσύνη. Εγκλήματα πάθους, μίσους, δόξας. Μια χούφτα από πανέμορφα κοράλλια θα συγκλονήσουν με τους έρωτες αλλά και τις πράξεις τους. "ΤΑ ΚΟΡΑΛΛΙΑ ΤΟΥ ΙΟΝΙΟΥ" ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Ε.ΑΛΙΒΙΖΑΤΟΥ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΠΡΟΙΟΝ ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΑΣ

  Η Μυρτώ και η Εριέτα  βγήκαν από την σπηλιά ξυπόλυτεςΗ Μυρτώ και η Εριέτα βγήκαν από την σπηλιά ξυπόλυτες.  Ο Σπύρος σχεδόν ναρκωμένος κοίταξε την Έλενα.  -Τι μου έριξες στο ποτό βρωμοθυληκο; -Τίποτα κάθαρμα! Κάτι λίγο,όσο χρειάζεται ώστε να πνιγείς στη θάλασσα! Βλέπεις δεν σου έκανα ποτέ κακό! Αντίθετα εσύ απλωσες τα χέρια σου και με 'εσφαξες με τον σουγιά σου! Δεν σου έμαθαν ότι δεν ακουμπάμε ποτέ γυναίκες,δεν κακοποιούμε,δεν γίνεστε γουρούνια οι άνδρες,αλήτη; Τα τέρατα δεν έχουν θέση στην κοινωνία Σπύρο!.  Ο Σπύρος σχεδόν ναρκωμένος κοίταξε την Έλενα.  -Τι μου έριξες στο ποτό  βρωμοθυληκο; -Τίποτα  κάθαρμα! Κάτι λίγο,όσο χρειάζεται ώστε να πνιγείς στη θάλασσα! Βλέπεις δεν σου έκανα ποτέ κακό! Αντίθετα εσύ απλωσες τα χέρια σου και με 'εσφαξες με τον σουγιά σου! Δεν σου έμαθαν ότι δεν ακουμπάμε ποτέ γυναίκες,δεν κακοποιούμε,δεν γίνεστε γουρούνια οι άνδρες,αλήτη; Τα τέρατα δεν έχουν θέση στην κοινωνία  Σπύρο!

<<Το χατίρι δεν θα στο κάνω  Ραζή!>> Ούρλιαξε η Ερμιόνη. <<Στο γάμο του γιου μου θα είμαι  και εγώ!Εγώ τον γέννησα αν το ξέχασες!>>συμπλήρωσε κοιτώντας  τον απειλητικά. Ο Ραζής ήξερε που το πάει. <<Αν ο ίδιος σε θέλει  διπλα του κανένα πρόβλημα! Ζήτησε του το!>> <<Φυσικά  και θα με θέλει >> Η Ελπινίκη  την διέκοψε με βλέμα πυρωμένο! <<Θα έπρεπε  να ντρέπεσαι στο γάμο αυτό δεν θα είσαι!Κοίτα τους γονείς σου,γέροι  άνθρωποι, κοίτα την οικογένεια  σου! Έλα χάλασε την μέρα  όλων! Η Μυρτώ  έφερε  ζωή στο αρχοντικό, πνοή και χαρούμενες στιγμές!>> Ο Στράτος  κινήθηκε σαν άιλουρος τραντάζοντας την μάνα  του. <<Φοβάσαι μην χάσεις  την περιουσία  " μάνα; "σε ευχαριστώ    που με έφερες στο κόσμο,όσα μυστικά και αν κρατάς εγώ Ραζής  είμαι και Ραζής  θα πεθάνω! Μην τολμήσεις  να έρθεις στο γάμο μου!>> Η Μυρτώ θλιμμένη κίνησε να φύγει.

  « Φύγε παλιόσκυλο, πως μπήκες εδώ μέσα; »     Η Ερμιόνη κρατούσε μια γλάστρα πήλινη εκσφενδονίζοντάς την στο σκυλάκο, μα για καλή του τύχη δεν τον πέτυχε, τον έκανε όμως να τρέξει προς τον Παναγιώτη.     Η Εριέτα κρατούσε το θυμό της μήνες τώρα, μέχρι και σήμερα.     « Ως εδώ παλιόγρια. Δεν σ’ ακουμπάω σιχαμένη, ακόμα κι αν τ' αξίζεις. Το παλιόσκυλο, όπως φωνάζεις και χτυπάς με μια γλάστρα, έχει παραπάνω αξία από εσένα. Είναι μέλος της οικογένειας και υπό την προστασία του πεθερού μου. Έχει όνομα, τον λένε Γκούφυ και σε μια ώρα θα έρθει ο κτηνίατρος να τον δει! Θα πρότεινα βέβαια να δει εσένα!! »     Ο Ραζής κοιτώντας μια το σκύλο, μία την Ερμιόνη, ξέσπασε.     « Δεν νομίζεις ότι πήρες πολύ θάρρος; Εδώ και μέρες σου έχω θέσει όρια, το θυμάσαι; Αν δεν έχεις που να μείνεις, να καθίσεις στον ξενώνα και να μην έρχεσαι σ’ επαφή με κανένα μας. Αρκετό κακό δεν έχεις κάνει σε τούτο το σπίτι; Σε κοιτώ κι αηδιάζω. Πρόσεξε καλά! Αν ξαναπλησιάσεις τούτο δω το ζωντανό, ή όποιον άλλο

  «Μη βιάζεσαι Καλλιγά, θα σ’ ενημερώσω όταν θελήσω εγώ».        «Ναι» απάντησε ο Καλλιγάς, «αλλά εγώ έχω τα λεφτά και τα κοιτάω όσο εσύ κάνεις το μάγκα του γλυκού νερού. Συνεννοηθήκαμε;»        «Άντε πνίξου παλιόγερε! Να περιμένεις νέα μου!»   Η συνομιλία τελείωσε. Η Εριέτα τους κοιτούσε απορημένη.         «Μόνο εγώ κατάλαβα κάτι που ίσως δεν είναι στη φαντασία μου; Όταν ο κύριος Γιάννης τον είπε μάγκα του γλυκού νερού, αυτός θύμωσε. Για μένα αυτό δηλώνει αναστάτωση».   Η Έλενα σηκώθηκε.        «Στη θάλασσα τον έχουν, σας το λέω. Ενοχλήθηκε, τρομοκρατήθηκε ότι μπορεί να καταλάβαμε που κρύβουν τον Αλέξη».   Ο Καλλιγάς τους άκουγε όλους προσεκτικά.         «Έχετε δίκιο. Να βρούμε καΐκι για να ψάξουμε»   Φοβισμένη η Ευγενία, για πρώτη φορά μίλησε.        «Γιατί να μη δώσουμε τα χρήματα να γυρίσει πίσω το παιδί; Να μη ρισκάρουμε τη ζωή του Αλέξη μας!»        «Θα τα δώσουμε Ευγενία μου, μα όποιοι άγγιξαν τον   Αλέξη θα το πληρώσουν ακριβά!» απάντησε ο Καλλιγάς.

  Ο Γεράσιμος ήταν μπροστά στο Στράτο ολοζώντανος. Η Εριέτα κρυμμένη πίσω από τους θάμνους με την Μυρτώ και την Έλενα, βίωναν  το μεγαλύτερο σοκ στη ζωή τους.      «Ο πατέρας μου ζει!! Δεν είμαι καλά. Βοηθήστε  με… ο πατέρας μου  ζει!! Μας ξεγέλασε όλους!!» Ο θυμός και η οργή την είχαν κυριεύσει!!      « Ποιος ήταν στο φέρετρο  Θεέ μου...;» ψιθύρισε η Μυρτώ. Αγκαλιάστηκε με τα άλλα δύο κορίτσια. Έτρεμε σαν φύλλο η Εριέτα,  ο Στράτος όμως διατηρούσε τη ψυχραιμία του.     «Ζεις λοιπόν. Και πιστεύεις ότι θα σοκαριστώ και θα σε παρακαλέσω να μην πλησιάζεις την Ελπινίκη;»     «Θα μου δώσεις χρήματα πολλά και δεν θα ζητήσω τη γυναίκα μου πίσω. Χάρισμα σου..., αν όμως δεν το κάνεις... » Ο Στράτος τον άρπαξε από το λαιμό.     «Την Ελπινίκη δεν θα την πλησιάσεις ποτέ. Αλλιώς θα είσαι ένα κανονικό πτώμα, με μια κανονική κηδεία αυτή τη φορά!!»   Τρία κεφάλια μέσα στο αυτοκίνητο του Στράτου περίμεναν να επέμβουν. Τα αδέρφια του, η οικογένεια  του, η αγάπη που έτρεφαν ο ένας για τον άλλον... Λίγα μ

      Η Έλενα την κοίταξε με λύπη. Σήκωσε τη μπλούζα της λίγο πιο πάνω απ΄ την κοιλιά,  δείχνοντας το σημάδι απ’ την αγκράφα της ζώνης της μητριάς της. Χρόνια τώρα αυτό το σημάδι ήταν στο σώμα της Έλενας, μα κανείς δεν ήξερε την ιστορία του…  «Και η τρύπα από τη ζώνη σου πριν δέκα χρόνια, ήταν απ’ αγάπη;». Ο πόνος έκανε τη φωνή της Έλενας να τρέμει.  Ο Καλλιγάς σηκώθηκε κοιτώντας το κορμί της θυγατέρας του. Το πρόσωπό του αν ήταν ηφαίστειο, θα είχε εκραγεί. Άρπαξε την πρώτη βαλίτσα και την πέταξε από ψηλά στο δρόμο. Με απίστευτη δύναμη, έκανε το ίδιο και με τη δεύτερη. Γύρισε το βλέμμα του στη Σοφία.  «Φύγε καταραμένο φίδι, άγγιξες την κόρη μου, χτυπούσες τη θυγατέρα μου από μικρή».  Η γυναίκα γύρισε την πλάτη να φύγει. Τα παιδιά του τον κοιτούσαν χωρίς να πανηγυρίζουν για όλα αυτά. Ο Καλλιγάς σήκωσε το βλέμμα του στον Αλέξη και την Έλενα.  «Μια συγγνώμη δεν κάνει τον πόνο σας πιο απαλό, ούτε τα λεφτά μου αγοράζουν τα βάσανά σας», είπε βουρκωμένος. «Όταν πέθανε η μάνα σας, η Σοφία μου

  Η Εριέτα με την Έλενα και τη Μυρτώ βγήκαν απ’ το μαύρο αμάξι. Η γριά στεκόταν στην πόρτα, όρθια και φοβισμένη. Η Εριέτα την έπιασε απ' το χέρι. Την έφτασε μπροστά στο γκρεμό. «Κυρά Μαρία το ταξίδι που σας υποσχέθηκα θα γίνει, αλλά είναι διαφορετικό... ».  «Μη μου κάνετε κακό Κυρία, με εκβίασε ο Βιτωράτος να καταθέσω εναντίον του Ραζή». Η Εριέτα την κοίταξε ψυχρά. «Όταν σκοτώνεις με τις πράξεις σου ανθρώπους για τα χρήματα, βάζοντάς τους άδικα στη φυλακή, θα έρθει η σειρά να σκοτώσουν κι εσένα. Καλό ταξίδι, κυρά Μαρία ». Με βλέμμα ψυχρό η Εριέτα την έσπρωξε στο γκρεμό. Η γριά δεν πρόλαβε να καταλάβει τίποτα. Οι τρεις κοπέλες μπήκαν στο αμάξι. Άνοιξαν τη μουσική στο τέρμα. Τραγουδούσαν χωρίς να πουν λέξη για ότι έγινε. Η νύχτα ήταν όμορφη, κι η Εριέτα ευτυχισμένη. © Λίτσα Αλιβιζάτου

  « Ραζή έλα στο γραφείο σου τώρα, έχουμε κάτι να πούμε!!» Η γυναίκα έκλεισε τη πόρτα με δύναμη. « Άκου παλιόγερε, αν δεν θες να βρεθείς σε κανένα λόμπο, θα κάνεις ότι πω. Μου σκότωσες τον άνδρα, μου πήρες τη ζωή, θα τη γλιτώσεις έτσι νόμισες ;»  Ο Ραζής άρχισε να φουσκώνει σαν γαλοπούλα ... «Τι έπαθες Ραζή, σου ήρθε φαστίδιο;» «Τι ξέρεις για με τρελή, σύρε στον Άγιο να σε διαβάσουνε!» «Θα κόψεις ν’ απλώνεις τα βρωμόχερά σου στην κυρά  μου και θα  φύγεις από το δωμάτιο, σατανόγερε! Σου έχω κι άλλες εκπλήξεις Ραζή, γιατί είσαι τομάρι. Θ' αφήσεις ήσυχη τη γυναίκα σου και την κόρη μου, να παντρευτεί το γιο σου. Αν ακουμπήσεις καμία, Ραζή, θα σε διαλύσω μ’ όση δύν αμη έχω. Έχεις βιάσει, έχεις κλέψει με τον άλλο τον Ιούδα, τον Ληξουραίο, έχετε γεμίσει τις τσέπες σας χρυσό, μα τα παιδιά σας είναι άφραγκα. Βγάλε λεφτά απ' το μπαούλο σου, δώσ' τα στο γιο σου για το γάμο του με την κόρη μου. Όσο για μένα, δεν θα καθίσω να σου μαγειρεύω, βρωμιάρη». Ο Ραζής ηττημένος έσκ