"Η Αριάδνη του Ιονίου" διήγημα από το βιβλίο μου, "Περγαμόντο για δύο", Εκδόσεις ΚΟΥΡΟΣ
« Η Αριάδνη του Ιονίου » «Ναι κοντέσα μου , μου έδωσες … Μου έδωσες ό,τι χρειάζεται ένας φτωχός σαν εμένα για να ζήσει κι ακόμα παραπάνω. Μου έδωσες όμως κι αυτό που κρύβεις τριάντα χρόνια τώρα ˙ τον γιο μου. Ο καπετάνιος, να σου θυμίσω, παιδιά δεν σου ‘δωσε ποτέ!» Η πίκρα και η στεναχώρια στο πρόσωπο του πενηντάχρονου άνδρα δεν ήταν ψεύτικη. Καλοσυνάτος ως παρουσία, ψηλός, στιβαρός. Καταλάβαινες ότι στα νιάτα του είχε κάψει καρδιές και πρώτης απ’ όλες, της Κοντέσσας Αριάδνης, κόρης του τραπεζίτη τ’ Αργοστολιού, Αναστάσιου Κορδάτου. Μοναχοκόρη για την ακρίβεια και κάποιοι θα έλεγαν και κακομαθημένη, μα δεν ήταν έτσι. Η Αριάδνη από μικρή ηλικία μεγάλωσε στη μοναξιά που προσφέρει ο πλούτος, με μια μητέρα παραμελημένη και καταθλιπτική, χωρίς αγάπη από τον τραπεζίτη άντρα της. Τα προξενιά της εποχής εκείνης συνεχίζονταν καθημερινά, με την Αριάδνη τελειώνοντας το σχολείο, να την παντρεύει ο πατέρας της δύο ...