Ο πελάτης δεν έχει πάντα δίκιο
«Ο πελάτης δεν έχει πάντα δίκιο» Γράφει η Ευαγγελία Αλιβιζάτου Η δική μου ιστορία δεν διαφέρει απ’ τις περιπέτειες και τις διαδρομές στη ζωή, όπως άλλων ανθρώπων. Είναι, θεωρούν, "καθημερινό φαινόμενο" να ακρωτηριάζεσαι, επειδή εργάζεσαι στο ψυγείο με τα τυριά και τα σαλάμια. Ήταν που η κυρία με το καροτί μαλλί και τα νεύρα τσιτωμένα, ήθελε τις φέτες απ’ το φου@ντRё, λεπτές. «Σας παρακαλώ, τι φέτα είναι αυτή; Πιο λεπτή, αν γίνεται!» «Μάλιστα κυρία μου». «Ακόμα πιο λεπτή, σας παρακαλώ!» «Μάλιστα. Ξέρετε όμως, δεν υπάρχει δυνατότητα στο μηχάνημα κοπής για ακόμα πιο λεπτή». «Αυτό δεν αφορά εμένα δεσποινίς! Εγώ θέλω ότι ζήτησα. Ο πελάτης άλλωστε έχει πάντα δίκιο, το γνωρίζετε υποθέτω!» «Το γνωρίζω κυρία», χαμογελώ ευγενικά. «Τότε, κάντε ό,τι σας ζητώ». Τα δάκρυα απ’ τα μάτια έπεφταν πάνω στο χαρτί με τις φέτες του αλλαντικού, αλλά δεν μ’ ένοιαζε ˙ ας έτρωγε κι σας έπινε τα δάκρυά μου. Η φωνή πίσω μου δεν σταματούσε να επιβάλλετ
