Ευαγγελία Αλιβιζάτου Δημιουργική Συγγραφή-Ποίηση-Πεζογραφία

 Προσποιήσου" ακούω στα αυτιά μου συνεχώς. "Προσποιήσου κερδισμένη θα βγεις" καθημερινά μία εικόνα της κοινωνίας μας. Ψάχνω να βρω την αληθινή έννοια της λέξης. Κάνω προσπάθεια να κατανοήσω γιατί να προσποιηθώ και τι σημαίνει η λέξη αυτή. Δεν θέλω να την γκουγκλάρω. Θέλω να καταλάβω για ποιο λόγο έχει αξία η προσποίηση. Να διαπραγματευτώ μεταξύ αυτής και της αλήθειας . Οχι του θράσσους, ενδεχομένως του θάρρους. Θα μου πείτε δεν έχεις προσποιηθεί ποτέ; Ανοησία θα ήταν να πω όχι. Ισως ναι... να με ενοχλεί περισσότερο και από το πουλόβερ το ζιβάγκο... ούτε να το βλέπω δεν θέλω,ούτε αυτό εμένα. Για την προσποίηση λέω ...το αντίθετο της αλήθειας είναι το ψέμα της προσποίησης.... μάλλον ειλικρίνεια. Γιατί προσποιούμαστε;  Γιατί αλλοιώνουμε την πραγματικότητα; Γιατί αλλάζουμε με την αλήθεια; Γιιατί είμαστε αδύναμοι να αντιμετωπίσουμε καθετί αληθινό, όπως είναι.  Γιατί δεν αντέχουμε την απόρριψη, αυτή η ρουφιάνα τα κάνει όλα. Να μη μας απορρίπτουν. Προσποίηση κοινώς κολακεία. Φο

 "Το όνομα των αστεριών" Δεν φταις!!  Όχι δεν φταις! Πότε θα το νοιώσεις άραγε; Ο καθρέφτης δεν μπορούσε να απαντήσει  στις καθημερινές ερωτήσεις μου. Αυτό περίμενα κάθε φορά που αναγκαζόμουν να κοιταχτώ. Να δω την υπεύθυνη για το θάνατο ενός  νέου αθώου ανθρώπου. Να βρεθεί κάποιος που να ξέρει την πραγματική αλήθεια και να μου πει: "Δεν φταις καλή μου, ήταν ατύχημα. Η κακία η ώρα έφταιξε. Μα δεν ήταν. Ο άνθρωπος που αγάπησα στη ζωή μου, ο μοναδικός. Αυτός που λάτρεψα. Ο καθρέφτης ζωντανεύει τις στιγμές της λύπης μου. Τι να μου πει και αυτός.. Έχει την δική του ιστορία . Ίσως να νοιώθει ευλογημένος που τον έσωσα από τα συντρίμμια του σπιτιού μας. Μα για φαντάσου. Μια τραγωδία που άφησε ακέραιο έναν καθρέφτη. Πόσο τραγελαφικό.  Ήταν στο εξοχικό μας στην Αίγινα. Αναίτια να αλλαχθούν οι πρίζες για μεγαλύτερη προστασία.  Έτσι έλεγες.  Η δική μου παγίδα να σε πάω στο εξοχικό ήταν η έκπληξη για την εγκυμοσύνη μου. Πόσο την περίμενες. Χρόνια. Τα είχα οργανώσει όλα τόσο έξ

 "Ο κουλουρτζής" Δυο κουλούρια πέντε φράγκα!!! Δύο κουλούρια  πέντε φράγκα!!! Η βροντερή φωνή του κουλουρτζή στο καρότσι με την λευκή τέντα, Δεν άφηνε το πόστο του μήτε με ήλιο  μήτε με βροχή. Περνούσα κάθε μέρα από το ίδιο σημείο.  Στη πλατεία της Κυψέλης με τα δένδρα  γεμάτα φύλλα,και τα τραπεζάκια με  τους πρωινούς καφέδες να δίνουν μυρωδιά και ζεστασιά στο κόσμο. Ο κυρ Γιάννης με τη καθαρή ποδιά,και το χαμόγελο στα χείλη,και να τα κουλούρια  πίσω από το πεντακάθαρο τζάμι του καροτσιού.. Μεγάλα ολοστρόγγυλα με ψημένη κόρα  και μπόλικο σουσάμι, και στη σειρά νοικοκυρεμένα το ένα πάνω στο άλλο. <<καλημέρα κυρ Γιάννη τα γνωστά>>. -Καλώς  την κόρη τη ξανθιά.Ετοιμη σε έχω ψυχούλα μου.Καλή σου ώρα!!! -Ευχαριστώ κυρ Γιάννη!!  Εδινα τα πέντε φράγκα,και η ευγένεια, η ευγνωμοσύνη  του,για το μεροκάματο θα μείνει ανεξίτηλη  στη μνήμη μου. Τον καλιορίζαμε όλοι στο γραφείο. Σχεδόν οι περισσότεροι  σταματούσαμε  στον κυρ Γιάννη με τα τραγανά κουλούρια. Έτσι την βγάζαμε ως το

  Εκπομπή ραδιοφώνου Ραδιόφωνο...μια ωραία  εκπομπή θέλω να ακούσω. Όχι από τα smart phones,,με τα hands free να πιέζουν το αυτί μου μέχρι να υποστώ ρήξη τύμπανου. Που είναι άραγε οι ερωτοχτυπημένοι ραδιοφωνικοί παραγωγοί με εκλεκτή μουσική παιδικές εκπομπές,"εδω λιλιπουπολη". Η ο "τυφλοποντικας των fm" Καθηλωτικά ταξίδια με το μυαλό,συνοδοιπόροι μιας άλλης εποχής. Μικροί μεγάλοι μπροστά στο μαγικό κουτί.  Για άλλους δάκρυ ο έρωτας, για άλλους η χαρά,ένα ραδιόφωνο σε κάθε σπιτικό. Και έπειτα...."να παίζει το τρανζίστορ " Να συνοδεύει στιγμές χαράς,καλοκαιριού, το αγέρι στους ψαράδες, να κτυπά τα πρόσωπα, προσπαθώντας να πετύχουν σταθμό χωρίς παρεμβολές, κοινώς παράσιτα.  Η χαρά των παππούδων στα χωράφια να έρχονται σε επαφή με τον άλλο κόσμο μαζεύοντας καρπούς, και σιγοτραγουδώντας "Μαρία με τα κίτρινα ποιον αγαπάς καλύτερα " Μα αυτή η εποχή δεν κρατά πολύ. Σύντομα υποδέχθηκαμε  την κασέτα. Αυτήν που με έναν στυλό γυρίζαμε την ταινί

  ~Η δική μου ευχή~ 30/12/2022 Χαρούμενη η σημερινή  ημέρα! ~Χρόνια πολλά λέω στον εαυτό  μου!!~Χρόνια πολλά μου απαντά πάλι ο εαυτός  μου!! ~Καλή χρονιά βρε, λέω στον καθρέπτη  μου!! ~Καλή χρονιά κοριτσάκι μου ,απαντά  το ακριβό γυαλί του από γνωστή αλυσίδα. Χρόνια τώρα στέκεται στην είσοδο του σπιτιού  μου με ωραία κορνίζα,και γούστο του συντρόφου μου. Γενικότερα έχει ωραίο γούστο. Του αρέσουν όλα τα όμορφα ανεξαρτήτως οβολών. Τώρα που λέω όμορφα, δεν ξέρω... τι ακριβώς μου βρήκε, αλλά αυτό που ήθελα ήταν να περπατώ με έναν γοητευτικό κύριο δίπλα μου και να ακούω να ψυθιρίζουν: " τι της βρήκε;"  Και να γυρίζω το χέρι μου στο πλάι του τροφαντού γοφού μου με το δάκτυλο το μεσαίο όρθιο. Το φουλάρι μου το κόκκινο, αυτό... Αυτό θα φορέσω,είναι της νίκης ,δένει απαλά στον λαιμό...μια μικρή έλιτσα δίνει την αίσθηση του ερωτικού της υπόθεσης...'Αστην εκεί να φαίνεται λέω στο φουλάρι μην την κρύβεις... το ύφασμα απαλό αγγίζει το στήθος  μου... Αέρινο μοναδικό αγορά