~Το καπέλο ~
~Το καπέλο~
Φόρεσα το καπέλο μου όχι κανονικά. Ανάποδα ώστε να φαίνεται το πρόσωπό μου.
Όταν σας κοιτώ να μπορώ να σας κοιτάζω στα μάτια με το δικό μου καθαρό βλέμμα.
Γελάω όταν με φοβάστε.
Τα καπέλα φταίνε αυτά τα παλαιά που είχατε στις πρόκες πίσω από τις πόρτες. Της ρουφιανιάς λέγονται.
Τα μισώ, τα απεχθάνομαι!!!
Ξέρετε ποια λέω τα στρογγυλά με το προστατευτικό τάχα για τον ήλιο ή τη βροχή η τα συντρίμμια που σέρνετε στο πέρασμα σας.
Είμαι μικρή,να σας κρίνω από ένα φθάρμενο καπέλο.
Είμαι μεγάλη ώστε να μπορώ να δοξάζω τα ελεύθερα μυαλά!!
Χωρίς την προστασία ενός "καπέλου "
Δείχνετε ενθουσιασμό στις ασπρόμαυρες φωτογραφίες.
Κάτω από αυτά τα ρημαδιασμένα κρύβετε τις ενοχές σας,όλη σας την ζωή.
"Ενοίκιο" πληρώσατε ποτέ;
Φραγή στο χθες.
Ελεύθερος χρόνος στο σήμερα.
Απεριόριστο το αύριο.
Πετάξτε τα καπέλα σας.
Αχρείαστα θα είναι.
© Λιτσα Αλιβιζατου
Σκιτσογράφος Μαριετα Πανουτσου