~Οργή Θεού ~
~Οργή παιδιού ~
Έσφαλες!
Τι τάχα μου γυρεύεις;
Μικρόψυχος εγίνηκες.
Ένιωσες προπορεύσαι!
Γιατί αψήφησες παιδί;
Δεν ακουμπάμε στη ζωή!
Αυτή την μεταχείριση τώρα δα, την αξίζεις.
Θυμό, αντάρα έφερες σ' όλη την κοινωνία.
Μα το παιδί το σκέφτηκες:
Πάτησες κάθε αξία!
Το πούλησες, το πρόδωσες, το πόνεσες κακούργε!
Κι αυτό με θάρρος μίλησε !
Την άμοιρη καρδιά του την τρέλανες, του μαύρισες τα αγνά εσώψυχα του.
Μα να θυμάσαι καθετί μπορεί ξαναγεννιέται !
Βρίσκει τη δύναμη, το φως, κι εσύ
απολογείσαι !
Στο ψέμα σου βυθίζεσαι,
στο βούρκο να κυλιέσαι.
Κουράστηκε και ο Θεός για να σε περιμένει,
θα σε δικάσει, υπομονή οργή δεν θα χορταίνεις!
Λιτσα Αλιβιζατου