~Οργή Θεού ~


 ~Οργή  παιδιού ~


Έσφαλες!

Τι τάχα μου γυρεύεις;

Μικρόψυχος εγίνηκες. 

Ένιωσες προπορεύσαι!

Γιατί αψήφησες παιδί; 

Δεν ακουμπάμε στη ζωή!


Αυτή την μεταχείριση τώρα δα, την αξίζεις.

Θυμό, αντάρα έφερες σ' όλη την κοινωνία.

Μα το παιδί το σκέφτηκες:


Πάτησες  κάθε αξία!

Το πούλησες, το πρόδωσες, το πόνεσες κακούργε!

Κι αυτό με θάρρος μίλησε !


Την άμοιρη καρδιά του την τρέλανες, του μαύρισες τα αγνά εσώψυχα του.

Μα να θυμάσαι καθετί μπορεί ξαναγεννιέται !


Βρίσκει τη δύναμη, το φως, κι εσύ 

απολογείσαι !

Στο ψέμα σου βυθίζεσαι,

στο βούρκο να κυλιέσαι.


Κουράστηκε και ο Θεός για να σε περιμένει, 

θα σε δικάσει, υπομονή  οργή δεν θα χορταίνεις!


Λιτσα Αλιβιζατου