Ευαγγελία Αλιβιζάτου Δημιουργική Συγγραφή-Ποίηση-Πεζογραφία

 Δεν είναι έρωτας "απλός" Δεν είναι χάδι ενός λεπτού.. Είναι του στεναγμού καημός... Χρόνια γεμίζει η ψυχή  το ονειρεμένο σου φιλί. Κλείνω τα μάτια με οδηγεί.. η θύμηση σου έχει πνοή.. Να αγγίξω σαν μικρό παιδί το βλέμμα,σώμα,ηδονή. Θα περιμένω μια ζωή Να έρθει εκείνη η στιγμή σαν θα χαράξει η αυγή Χτύποι θα ακούσουν οι  Θεοί του Έρωτα την  διαταγή. Θα σ' αγαπώ όσο θα ζω Ανάσα μου μένεις εδώ... Δεν σε αφήνω .. Δεν μπορώ. .. Δέξου με μείνε στη κορυφή μέσα μου σβήσε ότι ποθείς  Κοιμήσου το όνειρο  Κρατεί... Το μυστικό πάντα θα υπάρχει! Το σύμπαν θα το κατατάσσει στα πιο ψηλά ιδανικά στα μάτια σου λάβα φωτιά!! ©Ε.ΑΛΙΒΙΖΑΤΟΥ 14/9/2023

  Του καιρού καμώματα η θλίψη. Μια κουταλιά περγαμόντο.. Για δύο.. Γλυκόπικρο στις αντοχές της μέρας Πότε γέλιο πότε δάκρυ. Ο καημός μένει στο κουτάλι Μονολογεί βιώνει την δική του αγωνία Αχ να τελειώσει το βαζάκι... Κουράστηκε να προσπαθεί να γλυκάνει την ψυχή μου. Άνθη που γίνονται καρπός... Υπομένω να ανταμώσουν  τα χείλη μας στο ίδιο σημείο, για μια γλυκόπικρη νυχτιά  Του στεναγμού  παρηγοριά. ©Ε.ΑΛΙΒΙΖΑΤΟΥ

                                                                                            Σαν σήμερα, πριν από ακριβώς έναν χρόνο, 8 Αυγούστου 2022, ξεκίνησε δειλά-δειλά η λειτουργία του ιστολογίου μου.      Ήταν ένα έναυσμα, ένα δώρο θα έλεγα, του συντρόφου μου να μεταφέρω την γραφή μου στον κόσμο, όχι μόνο μέσα από τον διαδικτυακό χώρο του facebook αλλά και πιο επίσημα, μέσα από ένα blog της google, μετρώντας αν θέλετε τις δυνάμεις μου σε άλλο επίπεδο.      Συγχρόνως με αυτό, έγραφα τα υπό έκδοση βιβλία μου, "Τα κοράλια του Ιονίου" και "Το σημάδι του ήλιου". Κάποιες στιγμές ένιωσα την ανάγκη να "ξαποστάσω", γράφοντας στον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο μου ποίηση. Δεν στόχευσα ποτέ την κορυφή αλλά την αγάπη και την εκτίμησή σας. ...

 Πλύνε το μέτωπό σου. Η καθαρότητα της ψυχής σου  ξεκινά από αυτό. Σβήσε τις μουντζούρες της νύχτας που πέρασες. Τα αστέρια είδαν τις αμαρτίες σου, και ταπεινά χάθηκαν το ξημέρωμα. Σου δίνουν άλλη μία ευκαιρία να ξαναγεννηθείς. Πλύσου ντύσου και πιάσε  το χέρι της ημέρας . Η νύχτα σε απαρνήθηκε, προδότρα σε αποκάλεσε! ©Ε.ΑΛΙΒΙΖΑΤΟΥ

  Η εξομολόγηση της Μαριλού Μη με αφήνεις μοναχή!! Το ουρλιαχτό  της άδειάς μου ψυχής έφτασε στον ουρανό! Προδομένη ψυχή από το σύμπαν. Οχι δεν με έδιωξες, ούτε με πούλησες. Σε πήρε ο Θεός κοντά του,όπως όλους όσους επιλέγει για αγγέλους. Τύψεις, ενοχές,εγώ φταίω γιατί ήμουν μόλις δεκαεφτά ετών με μια καρδιά που  δεν σταμάτησε ποτέ να κλαίει.  Σπαράζω στη σκέψη της απώλειας σου. Σε  αγάπησα τόσο.  Ερχόσουν και φώναζες κάτω από το παράθυρό μου "σ' αγαπώ!" Τι σημασία έχει αν ήταν παράλογο να αγαπάς εσύ μία κοπελίτσα ανήλικη; Μόλις είχες έρθει στο νησί. Ένστολος με ολόκληρο τον κόσμο μπροστά σου και μία λαμπρή καριέρα. Ψηλός μελαχρινός αγέρωχος στα είκοσι δύο  σου. Δεν πέρασα απαρατήρητη όταν ο άνεμος με έφερε στο γραφείο σου. Το αγοροκόριτσο με το μαλλί κοντό, και το αυταρχικό ύφος, έτσι ήμουν μία εικόνα μιας έφηβης που δημιουργούσε προβλήματα ζωηρή, ατίθαση και όχι το καλό διαβασμένο πλάσμα με το αγγελικό πρόσωπο με στόχους και επιθυμίες. Το γήπεδο η μπ...

 Με λένε καραμέλα! Είμαι όπως λένε γλυκιά, και φέρνω χαρά και ευχαρίστηση στη ζωή των ανθρώπων. Δίνω παρηγοριά σε μικρούς ήρωες της ζωής. Οι ομορφότερες στιγμές είναι στα πάρτι γενεθλίων τους!! Σε μεγάλους, και ηλικιωμένους ακόμη. Σε αυτούς δίνω μεγαλύτερη χαρά γιατί εσείς οι "μεγάλοι " τους έχετε ξεχάσει. Ακούω από το στόμα τους ότι η σύνταξη τους δεν "φθάνει ούτε για καραμέλες." Και τους πιστεύω ξέρετε! Τους βλέπω πολλές φορές να μας κοιτούν με θλίψη. Ευτυχώς που έχω την δύναμη να με αγαπούν όλοι οι λαοί. Πάντως για το δικό μου όνομα δεν μαλώνουν ες Με λένε καραμέλα αλλά με φωνάζουν με πολλά χαϊδευτικά. Οταν κάποιος κλαίει συνήθως είμαι το φάρμακό του. Συμφωνούν όλοι πάντως μαζί μου. Δεν τίθεται θέμα διαφωνίας χρωμάτων. Χρωμάτων λέω και γελώ πικρά. Ευτυχώς δεν είμαι ομάδα, κόμμα,άνθρωπος! Ολα τα παραπάνω δημιουργούν προβλήματα! Αν είσαι λευκός,μαύρος,κίτρινος, καφέ, κάποιοι θα εκφράσουν την δυσαρέσκειά τους. Αν είσαι πχ πράσινη κόκκινη ριγέ ομάδα, μπορεί απ...

 'Το συρτάρι μόνο ξέρει' Κρύβω μία ολόκληρη ζωή,κατά χωνιασμένο το ημερολόγιό μου σε ένα συρτάρι. Με κοιτά απεγνωσμένα, ένα γιατί πλανάται στο εξώφυλλο. Στο πλάι ένα μολύβι στέκεται χωρίς ξυσμένη μύτη,δακρυσμένο για την τύχη του. Μα το συρτάρι μόνο ξέρει, μικρά αντικείμενα καιροφυλακτούν να φανούν πάλι χρήσιμα. Μάταια,πεταμένα ερείπια μιας άλλης εποχής. Το ημερολόγιο επιτακτικά κινεί το νήμα του αρχηγού της αγέλης. Κρατά στα εσώψυχά μου βαθιά, γραμμένες άσβηστες ελπίδες, παραδοχές,λάθη, πλάνη, εξομολογήσεις. Με δυσκολία κρατιέμαι να μην το ανοίξω. Φοβάμαι μην προδοθώ ξανά. Μία αόρατη δύναμη με σπρώχνει στο άνοιγμα της πρώτης σελίδας. Ιερή στιγμή, η μυρωδιά του κιτρινισμένου χαρτιού. Κόβεται η ανάσα μου. Και είχα τόσο δίκιο,τα γράμματα οι λέξεις καρφώνουν τη ψυχή μου.  Δάκρυα κυλούν σε μία μόνο λέξη. 'Σ' αγαπώ' σταγόνες ενωμένες με έξι γράμματα. Μία σκουριασμένη ξύστρα δηλώνει παρουσία... Ημερολόγιο.. Το αφήνω αθόρυβα αγγίζω απαλά το παρελθόν. Συγχώρεσέ με μονολογώ ...

 Έριετα Αχιλλέας, ένας παθιασμένος έρωτας πολέμιος ολων των εχθρών,Μυρτώ Αλέξης, Έλενα,Παναγιώτης, η φοιτητική ζωή όλων των συμμαθητών απο το καταγάλανο νησί του Ιονίου,την Κεφαλλονιά παίρνει τέλος,  μετά από έναν μυστήριο θάνατο.  Ελπινίκη Ερμιόνη,δύο μητέρες αλλά και γυναίκες ορκισμένες εχθροί. Η Ερμιόνη δεν θα δεχθεί ποτέ την Ελπινίκη ως σύζυγο του γιου της Στρατή. Ραζής ο τραπεζίτης των μεγάλων επτασφράγιστων μυστικών. Καλλιγάς,δύο ισχυροί του νησιού παιδικοί φίλοι και γονείς των ερωτευμένων παιδιών. Μυστικά, πάθη, λάθη, εγκλήματα. Τα κοράλλια του Ιονίου θα αποδώσουν δικαιοσύνη. Εγκλήματα πάθους, μίσους, δόξας. Μια χούφτα από πανέμορφα κοράλλια θα συγκλονήσουν με τους έρωτες αλλά και τις πράξεις τους. "ΤΑ ΚΟΡΑΛΛΙΑ ΤΟΥ ΙΟΝΙΟΥ" ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Ε.ΑΛΙΒΙΖΑΤΟΥ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΠΡΟΙΟΝ ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΑΣ

 Την απληστία μη τη ρωτάς, που πάντα θα σε κυβερνά, είναι οδηγός του εγκλήματος, του ένοχου συστήματος. Κοινωνική η κριτική αδιάβλητη προσταγή, δούλοι και  έμποροι τυφλοί  τους κοροϊδεύουν ισχυροί.  Σκοντάψαμε στα εύκολα Αγέρι ήταν μιας βραδιάς, το αύριο πάλι της σκλαβιάς. Αγώνας για το καθετί λαχτάρα  να 'ρθει  χαραυγή. Ευαγγελία Αλιβιζάτου  23/5/2023

 ~Χέρι αγάπης~ Μελετώ τη ζωή  μου προϊόν συναλλαγής. Λυπημένη θαρρείς μονολόγους αντοχής.   Σύντομα σημειώματα δίχως παραλήπτη, άστοχες οι σκέψεις παρακαταθήκη.  Θαύμα ήταν ιερό το να μ' αγαπήσεις,  και τα σκόρπια σύννεφα να τα εμποδίζεις. Είναι  η συναλλαγή έργο της αγάπης, μου γνωστοποιείς δυνατές ενστάσεις . "Πλάι σου είμαι ζωντανός, είσαι η πνοή μου, κράτησε το χέρι μου γράψε στη ψυχή μου!" Ευαγγελία Αλιβιζάτου  Κατοχυρωμένο  20/5/2023

 Του Έρωτα γιορτή  Ένα σου γέλιο! Χάδι ψυχής.  Ένα φιλί σου μία προσμονή.  Χιλιάδες άνθη δροσοσταλιάς, δοσμένα μύρα  μιας αγκαλιάς! Ένα σου δάκρυ πέφτει θαρρώ! Με αγκαλιάζει, νιώθω καυτό, σαν το ακουμπώ αγγελικά, σκορπάς ανάσες δίνεις χαρά! Γαλήνη φως μου, μια νέα αχτίδα, δεν έχει χρόνο η καταιγίδα, γλυκό χαράζει,μας ταλανίζει, αγέρι είναι και μας δροσίζει.  Ευαγγελία Αλιβιζάτου

    "Του Αιγαίου τα καΐκια" Αφιερωμένο στη φίλη και συγγραφέα Ρένα Γερονταρά Το δίκαιο  του μυαλού,  βαδίζει στην αλήθεια, της ζωής τα παραμύθια.  Η ανάγνωση αυτή  σταθερή μα και αγνή. Όσα περάσαν μας χαρίσαν γνώση και δύναμη ψυχής. Το ρίγος αν μας διαπερνά, αφήνει μια μικρή αμυχή. Κρατιόμαστε από το χέρι,  για του Αιγαίου  τη χαραυγή. Χαμογελάμε στα καΐκια, σιμά  εφτάσαν στην ακτή.  Θα μας χαρίσουν την ελπίδα! Κοίτα,μαντήλι μας κουνούν. Είναι τα χρώματα  που πέφτουν, στην αμμουδιά  μας καρτερούν! Ψηλά οι γλάροι μας χαζεύουν, μας τραγουδούν ένα σκοπό, τα σύννεφα έχουν σκορπίσει, στο νότο πάνε,στο καλό! Φωτό: Προσωπικό  αρχείο Παναγιούδα Μυτιλήνης.  Δημιουργός:  Ε.Αλιβιζάτου  16/5/2023

 "Το όνομα των αστεριών" Δεν φταις!!  Όχι δεν φταις! Πότε θα το νοιώσεις άραγε; Ο καθρέφτης δεν μπορούσε να απαντήσει  στις καθημερινές ερωτήσεις μου. Αυτό περίμενα κάθε φορά που αναγκαζόμουν να κοιταχτώ. Να δω την υπεύθυνη για το θάνατο ενός  νέου αθώου ανθρώπου. Να βρεθεί κάποιος που να ξέρει την πραγματική αλήθεια και να μου πει: "Δεν φταις καλή μου, ήταν ατύχημα. Η κακία η ώρα έφταιξε. Μα δεν ήταν. Ο άνθρωπος που αγάπησα στη ζωή μου, ο μοναδικός. Αυτός που λάτρεψα. Ο καθρέφτης ζωντανεύει τις στιγμές της λύπης μου. Τι να μου πει και αυτός.. Έχει την δική του ιστορία . Ίσως να νοιώθει ευλογημένος που τον έσωσα από τα συντρίμμια του σπιτιού μας. Μα για φαντάσου. Μια τραγωδία που άφησε ακέραιο έναν καθρέφτη. Πόσο τραγελαφικό.  Ήταν στο εξοχικό μας στην Αίγινα. Αναίτια να αλλαχθούν οι πρίζες για μεγαλύτερη προστασία.  Έτσι έλεγες.  Η δική μου παγίδα να σε πάω στο εξοχικό ήταν η έκπληξη για την εγκυμοσύνη μου. Πόσο την περίμενες. Χρόνια. Τα είχα ορ...

  Για τον πολίτη μη μιλάς  Για τον πολίτη μη μιλάς! Δικαίωμα δεν έχεις.  Είναι ήρωας αληθινός  στα δύσκολα αντέχει! Έζησε πόλεμους πολλούς, φτώχεια και δυστυχία, αντάρα γίνηκε το νου στη τόση αναρχία.  Του δώσατε λίγο ψωμί,   και ένα παγούρι αντοχής,  μήτε νοιαστήκατε για αυτόν, μήτε σας προσκυνάει. Κ' αν έχασε το σπίτι του Είναι η αδικία, ζητιάνο τον καθίσατε! Μεγάλη ευκολία! Σε μια καρέκλα πλαστική  Τρέχει το δάκρυ του βροχή. Για τον πολίτη μην μιλάς! Σας το έχει πληρωμένο! Το βόλι που του ρίξατε σας το 'χει φυλαγμένο! Φωτό:Google  Κατοχυρωμένο 8/5/2023 Ε.ΑΛΙΒΙΖΑΤΟΥ

 ~Άνθρωποι ~ Πείτε μου τώρα πως μπορείτε, Τους άγνωστους να αμελείτε.  Τους προσπερνάτε τους εργάτες  Για τις δικές σας αυταπάτες.  Άνθρωποι που σμιλεύουν πέτρες, Ψυχές που το τσαπί κρατούν. Είναι οι ίδιοι με τους λόγιους, αυτούς που όλοι αγνοούν. Ζούμε στην ίδια κοινωνία, αυτήν που ασκείται τόση βία.  Πραγματικότητα αρνείστε, Τα ίδια όμως όλοι είστε. Λέγονται άνθρωποι και αυτοί! Σας θίγονται οι εγωισμοί! Είναι το κάτι παραπάνω   Και από εμάς πολύ πιο πάνω! Ξέρουν τους λόγους που παλεύουν. Τα χέρια τους να τα παιδεύουν Ξέρουν γιατί κοιτούν στα μάτια!  Είναι οι συγκρούσεις οι κοινές,  που περιμένουν στις ουρές, να πάρουνε τις προσφορές! Έχουν και αυτοί νοημοσύνη  Πιο πάνω και απ' της επιστήμης! Κατοχυρωμένο 27/4/2023 ©Ευαγγελία Αλιβιζατου