Ευαγγελία Αλιβιζάτου Δημιουργική Συγγραφή-Ποίηση-Πεζογραφία

 'Το συρτάρι μόνο ξέρει' Κρύβω μία ολόκληρη ζωή,κατά χωνιασμένο το ημερολόγιό μου σε ένα συρτάρι. Με κοιτά απεγνωσμένα, ένα γιατί πλανάται στο εξώφυλλο. Στο πλάι ένα μολύβι στέκεται χωρίς ξυσμένη μύτη,δακρυσμένο για την τύχη του. Μα το συρτάρι μόνο ξέρει, μικρά αντικείμενα καιροφυλακτούν να φανούν πάλι χρήσιμα. Μάταια,πεταμένα ερείπια μιας άλλης εποχής. Το ημερολόγιο επιτακτικά κινεί το νήμα του αρχηγού της αγέλης. Κρατά στα εσώψυχά μου βαθιά, γραμμένες άσβηστες ελπίδες, παραδοχές,λάθη, πλάνη, εξομολογήσεις. Με δυσκολία κρατιέμαι να μην το ανοίξω. Φοβάμαι μην προδοθώ ξανά. Μία αόρατη δύναμη με σπρώχνει στο άνοιγμα της πρώτης σελίδας. Ιερή στιγμή, η μυρωδιά του κιτρινισμένου χαρτιού. Κόβεται η ανάσα μου. Και είχα τόσο δίκιο,τα γράμματα οι λέξεις καρφώνουν τη ψυχή μου.  Δάκρυα κυλούν σε μία μόνο λέξη. 'Σ' αγαπώ' σταγόνες ενωμένες με έξι γράμματα. Μία σκουριασμένη ξύστρα δηλώνει παρουσία... Ημερολόγιο.. Το αφήνω αθόρυβα αγγίζω απαλά το παρελθόν. Συγχώρεσέ με μονολογώ ...

 Έριετα Αχιλλέας, ένας παθιασμένος έρωτας πολέμιος ολων των εχθρών,Μυρτώ Αλέξης, Έλενα,Παναγιώτης, η φοιτητική ζωή όλων των συμμαθητών απο το καταγάλανο νησί του Ιονίου,την Κεφαλλονιά παίρνει τέλος,  μετά από έναν μυστήριο θάνατο.  Ελπινίκη Ερμιόνη,δύο μητέρες αλλά και γυναίκες ορκισμένες εχθροί. Η Ερμιόνη δεν θα δεχθεί ποτέ την Ελπινίκη ως σύζυγο του γιου της Στρατή. Ραζής ο τραπεζίτης των μεγάλων επτασφράγιστων μυστικών. Καλλιγάς,δύο ισχυροί του νησιού παιδικοί φίλοι και γονείς των ερωτευμένων παιδιών. Μυστικά, πάθη, λάθη, εγκλήματα. Τα κοράλλια του Ιονίου θα αποδώσουν δικαιοσύνη. Εγκλήματα πάθους, μίσους, δόξας. Μια χούφτα από πανέμορφα κοράλλια θα συγκλονήσουν με τους έρωτες αλλά και τις πράξεις τους. "ΤΑ ΚΟΡΑΛΛΙΑ ΤΟΥ ΙΟΝΙΟΥ" ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Ε.ΑΛΙΒΙΖΑΤΟΥ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΠΡΟΙΟΝ ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΑΣ

 Την απληστία μη τη ρωτάς, που πάντα θα σε κυβερνά, είναι οδηγός του εγκλήματος, του ένοχου συστήματος. Κοινωνική η κριτική αδιάβλητη προσταγή, δούλοι και  έμποροι τυφλοί  τους κοροϊδεύουν ισχυροί.  Σκοντάψαμε στα εύκολα Αγέρι ήταν μιας βραδιάς, το αύριο πάλι της σκλαβιάς. Αγώνας για το καθετί λαχτάρα  να 'ρθει  χαραυγή. Ευαγγελία Αλιβιζάτου  23/5/2023

 ~Χέρι αγάπης~ Μελετώ τη ζωή  μου προϊόν συναλλαγής. Λυπημένη θαρρείς μονολόγους αντοχής.   Σύντομα σημειώματα δίχως παραλήπτη, άστοχες οι σκέψεις παρακαταθήκη.  Θαύμα ήταν ιερό το να μ' αγαπήσεις,  και τα σκόρπια σύννεφα να τα εμποδίζεις. Είναι  η συναλλαγή έργο της αγάπης, μου γνωστοποιείς δυνατές ενστάσεις . "Πλάι σου είμαι ζωντανός, είσαι η πνοή μου, κράτησε το χέρι μου γράψε στη ψυχή μου!" Ευαγγελία Αλιβιζάτου  Κατοχυρωμένο  20/5/2023

 Του Έρωτα γιορτή  Ένα σου γέλιο! Χάδι ψυχής.  Ένα φιλί σου μία προσμονή.  Χιλιάδες άνθη δροσοσταλιάς, δοσμένα μύρα  μιας αγκαλιάς! Ένα σου δάκρυ πέφτει θαρρώ! Με αγκαλιάζει, νιώθω καυτό, σαν το ακουμπώ αγγελικά, σκορπάς ανάσες δίνεις χαρά! Γαλήνη φως μου, μια νέα αχτίδα, δεν έχει χρόνο η καταιγίδα, γλυκό χαράζει,μας ταλανίζει, αγέρι είναι και μας δροσίζει.  Ευαγγελία Αλιβιζάτου

    "Του Αιγαίου τα καΐκια" Αφιερωμένο στη φίλη και συγγραφέα Ρένα Γερονταρά Το δίκαιο  του μυαλού,  βαδίζει στην αλήθεια, της ζωής τα παραμύθια.  Η ανάγνωση αυτή  σταθερή μα και αγνή. Όσα περάσαν μας χαρίσαν γνώση και δύναμη ψυχής. Το ρίγος αν μας διαπερνά, αφήνει μια μικρή αμυχή. Κρατιόμαστε από το χέρι,  για του Αιγαίου  τη χαραυγή. Χαμογελάμε στα καΐκια, σιμά  εφτάσαν στην ακτή.  Θα μας χαρίσουν την ελπίδα! Κοίτα,μαντήλι μας κουνούν. Είναι τα χρώματα  που πέφτουν, στην αμμουδιά  μας καρτερούν! Ψηλά οι γλάροι μας χαζεύουν, μας τραγουδούν ένα σκοπό, τα σύννεφα έχουν σκορπίσει, στο νότο πάνε,στο καλό! Φωτό: Προσωπικό  αρχείο Παναγιούδα Μυτιλήνης.  Δημιουργός:  Ε.Αλιβιζάτου  16/5/2023

 "Το όνομα των αστεριών" Δεν φταις!!  Όχι δεν φταις! Πότε θα το νοιώσεις άραγε; Ο καθρέφτης δεν μπορούσε να απαντήσει  στις καθημερινές ερωτήσεις μου. Αυτό περίμενα κάθε φορά που αναγκαζόμουν να κοιταχτώ. Να δω την υπεύθυνη για το θάνατο ενός  νέου αθώου ανθρώπου. Να βρεθεί κάποιος που να ξέρει την πραγματική αλήθεια και να μου πει: "Δεν φταις καλή μου, ήταν ατύχημα. Η κακία η ώρα έφταιξε. Μα δεν ήταν. Ο άνθρωπος που αγάπησα στη ζωή μου, ο μοναδικός. Αυτός που λάτρεψα. Ο καθρέφτης ζωντανεύει τις στιγμές της λύπης μου. Τι να μου πει και αυτός.. Έχει την δική του ιστορία . Ίσως να νοιώθει ευλογημένος που τον έσωσα από τα συντρίμμια του σπιτιού μας. Μα για φαντάσου. Μια τραγωδία που άφησε ακέραιο έναν καθρέφτη. Πόσο τραγελαφικό.  Ήταν στο εξοχικό μας στην Αίγινα. Αναίτια να αλλαχθούν οι πρίζες για μεγαλύτερη προστασία.  Έτσι έλεγες.  Η δική μου παγίδα να σε πάω στο εξοχικό ήταν η έκπληξη για την εγκυμοσύνη μου. Πόσο την περίμενες. Χρόνια. Τα είχα ορ...

  Για τον πολίτη μη μιλάς  Για τον πολίτη μη μιλάς! Δικαίωμα δεν έχεις.  Είναι ήρωας αληθινός  στα δύσκολα αντέχει! Έζησε πόλεμους πολλούς, φτώχεια και δυστυχία, αντάρα γίνηκε το νου στη τόση αναρχία.  Του δώσατε λίγο ψωμί,   και ένα παγούρι αντοχής,  μήτε νοιαστήκατε για αυτόν, μήτε σας προσκυνάει. Κ' αν έχασε το σπίτι του Είναι η αδικία, ζητιάνο τον καθίσατε! Μεγάλη ευκολία! Σε μια καρέκλα πλαστική  Τρέχει το δάκρυ του βροχή. Για τον πολίτη μην μιλάς! Σας το έχει πληρωμένο! Το βόλι που του ρίξατε σας το 'χει φυλαγμένο! Φωτό:Google  Κατοχυρωμένο 8/5/2023 Ε.ΑΛΙΒΙΖΑΤΟΥ

 ~Άνθρωποι ~ Πείτε μου τώρα πως μπορείτε, Τους άγνωστους να αμελείτε.  Τους προσπερνάτε τους εργάτες  Για τις δικές σας αυταπάτες.  Άνθρωποι που σμιλεύουν πέτρες, Ψυχές που το τσαπί κρατούν. Είναι οι ίδιοι με τους λόγιους, αυτούς που όλοι αγνοούν. Ζούμε στην ίδια κοινωνία, αυτήν που ασκείται τόση βία.  Πραγματικότητα αρνείστε, Τα ίδια όμως όλοι είστε. Λέγονται άνθρωποι και αυτοί! Σας θίγονται οι εγωισμοί! Είναι το κάτι παραπάνω   Και από εμάς πολύ πιο πάνω! Ξέρουν τους λόγους που παλεύουν. Τα χέρια τους να τα παιδεύουν Ξέρουν γιατί κοιτούν στα μάτια!  Είναι οι συγκρούσεις οι κοινές,  που περιμένουν στις ουρές, να πάρουνε τις προσφορές! Έχουν και αυτοί νοημοσύνη  Πιο πάνω και απ' της επιστήμης! Κατοχυρωμένο 27/4/2023 ©Ευαγγελία Αλιβιζατου

 "Φυλαχτό" Έρωτας, χάδι τρυφερό  Που το κρατώ σαν φυλαχτό. Ένα κρυμμένο μυστικό  που χρόνια θα το κουβαλώ. Εσύ ήσουν πάντα ο ισχυρός  Για όλους ο σημαντικός! Εγκλωβισμένος σε όσα πρέπει, κ' όσα η ψυχή αντέχει. Με χλεύαζαν με τρόμαζαν  Όλοι κρυφά από σένα, Δεν είχα "υψος" χωριστά  Δεν είχα θέση στα ψηλά! Ο έρωτας μια μαχαιριά. Με σήκωσες στη κορυφή, Χάθηκαν στη βοή οι εχθροί!!! Κατοχυρωμένο  Ευαγγελία  Αλιβιζατου  26/4/2023

         «Γριά τι ζητάς για να την κάμω γυναίκα   μου ;» Τα μάτια του Παύλου πετούσαν   φλόγες.     «Αγάλι αγάλι και θα σου πω τι θέλω, μα μη θαρρείς πως είναι εύκολο να τ΄ομολογήσω.»      «Δεν θέλω κουβέντες κυρά ! Πες μου τι θες !»      «Το χωράφι σου στο δρόμο και πάρτη για γυναίκα   σου !» Η Άννα έβγαλε μια κραυγή απόγνωσης. Ο Παύλος με ήρεμη φωνή πια, την κοίταξε με οίκτο.      «Γριά Καλλιόπη, αύριο θα έρθω με τον γραμματικό. Θα σου φέρω τα χαρτιά, τα υπογράφεις και παίρνω την Άννα από δω ! Μα στην βεγγέρα μου δεν σε θέλω !» Η γριά χάρηκε τόσο, μα διόλου δεν γνοιάστηκε αν θα είναι καλεσμένη στη βεγγέρα της υπηρέτριας ! Είχε βάλει το χωράφι στο μάτι από καιρό. Η καρδιά   της δεν χόρταινε παραδάκι.      Η Άννα έκλεισε τα μάτια με τη καρδιά της να κτυπά σαν ρολόι. Ο Παύλος ακούστηκε   από μακρυά   να φωνάζει: ...

 Θέμα: ο έρωτας. Τεχνοτροπία ρομαντισμού. 'Υποταγή στον έρωτα'  Για το λιμάνι μου μιλώ. Το όνειρο το φωτεινό. Φάρος για σένα ας γινώ! Θανάτωσέ την τη πληγή! Κλείστην με ένα σου φιλί. Γυμνή θα μείνει η μοναξιά. Γράμμα σου γράφω στα κρυφά. Θα ζω για ένα ιδανικό  Τον έρωτα σου θα ποθώ. Κοίτα με λες ειν' διαταγή! Να μείνεις στην υποταγή, μιας ένωσης ως  το ναδίρ! Κατοχυρωμένο  18/4/2023 Ευαγγελία Αλιβιζάτου

 Για μια προσπάθεια ταπεινή, πολέμησα με αντοχή.  Να δώσω σχήμα και υφή,  στις άδειες δόλιες σας ψυχές   γιατί είναι τόσο σκοτεινές; Εντρομοι ψάχνετε με μένος, ότι δεν είναι χαρισμένο . Θα αντιστέκομαι με τόλμη  σε αυτούς που λένε ότι μπορούν. να με εμποδίζουν να τολμούν. Το μέλλον είναι η ευλογία  και του Θεού  η Παρουσία. Τις πέτρες όπου τις πετάτε διαμάντια γίνονται κοιτάτε! Η ποίηση μου είναι φτωχή. Δεν θέλω θόρυβο πολύ, θα με αντέξει το χαρτί. Αρκεί να μείνω ζωντανή! 14/4/2023 Κατοχυρωμένο Ευαγγελία  Αλιβιζάτου 

 "Η πόρνη του πεπρωμένου" Να ονειρεύεσαι! Μήπως γλιτώσει η ψυχή! Να πορεύεσαι μέσα από τους δρόμους που περπατάς! Μην τρέχεις,βαστήξου! Τα πόδια σου τα κουμαντάρει η ψυχή σου. Σου δώρισε ο θεός το όπλο!! Να έχεις καρδιά χωρίς καρφιά! Γίνε πυρήνας, βγάλε κραυγή! Θα ακουστεί, και αν όχι δεν πουλήθηκες! Δεν θα χαθείς! Σε οδηγεί το φως ,και τα σκοτάδια ακόμη έχουν πολλά να πουν. Άφησε να σε κυνηγούν είναι σκιές πολέμου! Πάντα χαμένες θα 'ναι! Πόρνες του πεπρωμένου! Για ένα μικρό χαιρέκακο συναίσθημα Θα ζούνε. Να ονειρεύεσαι εσύ! Οι λύκοι σου να ουρλιάζουν! © Λιτσα Αλιβιζατου

 ~Η καλοσύνη νίκησε~  Μια φορά και έναν καιρό στο δάσος των πουλιών ζούσε ο βασιλιάς Κακίας και η οικογένειά του.  Η όμορφη βασίλισσα Αγάπη και οι δυο τους κόρες η Λευκή και η Γκριζούλα ζούσαν στο τεράστιο ξύλινο σπίτι τους έχοντας στη δουλεψη τους πολλούς χωρικούς.  Ο βασιλιάς ήταν αλλαζόνας και σκληρός με κακούς τρόπους σε όλους, μιλώντας τους υποτιμητικά. Ολημερίς τον υπηρετούσαν τρέχοντας στο δάσος να μαζεύουν τροφές,βότανα και κυνήγι για το τραπέζι τους.  Οι απαιτήσεις του βασιλιά ολοένα και μεγάλωναν, κάνοντας τους υποτακτικούς τους να υποφέρουν από τις κοπιαστικές εργασίες. Ο χειμώνας ήταν πολύ δύσκολος στο δάσος και το κόψιμο των ξύλων ακόμη πιο σκληρό..  Τα δύο κορίτσια σαν αδελφές διέφεραν πολύ. Η Λευκή πάντοτε ήταν πιο χαμογελαστή αντίθετα από την Γκριζούλα που ήταν συνεχώς θλιμμένη. Θα ήθελε μια ζωή φυσιολογική όπως τα υπόλοιπα παιδιά του δάσους που έτρεχαν  έπαιζαν και ήταν ευτυχισμένα.  Κάποια ημέρα ο κυνηγός Ρωμαίος γύρισε από τ...