Μελαγχολία της στιγμής
Οι σκέψεις δίχως λογική
Με λύγισαν με γκρέμισαν
τα νιάτα μου αφαίρεσαν.
Δεν γνώρισα τόση χαρά
δεν ένιωσα τη ζεστασιά
αγάπη ήτανε μία λέξη
και ο πάγος θα έσπαγε
στη μέση.
Φύτεψε σπόρο για ψυχή
η δολερή η άνιση,
Μάχη ενάντια στο καλό,
Δόθηκε κοίτα να χαρώ..
Χορτάρια αλλά μη φυτρώσουν
το όνειρο μην ξεριζώσουν,
καν' τη ψυχή μου να ανθίσει
πορφύρας χρώμα να γεμίσει.
©Ε.ΑΛΙΒΙΖΑΤΟΥ