«Ανθρωπιά»

 «Ανθρωπιά»

Μια κοινωνία βρώμικη

κοιτάζω με μια θλίψη,

παντού "σκουπίδια" για άνθρωποι,

κόσμος με δολοφόνους .

Γυναίκες,  λείπει το μυαλό,

το μίσος τους θεριεύει,

πρωτεύει ο εγωισμός,

το πνεύμα παραδέρνει.

Άνδρες που αφηνιάζουνε,

Σκοτώνουν με ότι βρούνε,

που πήγε εκείνη η καρδιά

που μέσα τους χτυπάει;

Πόσοι είναι οι ξεχωριστοί;

γιατί είναι τόσοι λίγοι;

κλείνει ο κύκλος της ζωής,

τι κίνητρο τους δίνει;

Φταίει η πείνα; το σύστημα;

τι λείπει απ’ τη ζωή μας,

που κάθε απώλεια πονά

τόσο μες την ψυχή μας;

Ανοίξτε κόσμε τις ψυχές,

δώστε οτι μπορείτε,

νοιαστείτε, μη σωπαίνετε,

μένουμε και πιο λίγοι.

Τα σωθικά μας καίγονται,

το έγκλημα τριγυρίζει,

μην αψηφάτε το καλό,

τις σφαίρες σας πετάξτε,

ντουφέκια δεν χρειάζονται

γενιές να μεγαλώσουν,

μόνο αγάπη  κι αγκαλιά

και δείξτε λίγη ανθρωπιά

προτού να είναι πια αργά

κι η τρύπα μας ρουφήξει!

©Λίτσα Αλιβιζάτου