Ι Θ Α Κ Η

 

ΙΘΑΚΗ

Ιθάκη στη ζωή μου είχα πάντα, 

όλοι μας έχουμε μια πόρτα,

 άλλοτε  κλειδωμένη άλλοτε ανοικτή,

 ο καθένας της δίνει το όνομα που θέλει. 

Δεν έβγαλα αντικλείδι, 

δεν θα το χάριζα σε κανέναν άλλο. 

Στο δικό μου το νησί, 

στη δική μου τη ψυχή, 

έχει ένα μικρό σκαλί, 

χωρίς βάδισμα γοργό. 

Μοιάζει με καλντερίμι, 

κάθεσαι ξαποσταίνεις, 

οραματίζεσαι νύχτες με πανσέληνο,

 και σαν κουραστείς ξέρεις τι να κάνεις, 

κλείνεις γερά την είσοδο.

 Αφήνοντας σημάδι,

φοβάσαι το δρόμο μη χαθείς...

μα το κόκκινο τριαντάφυλλο 

κάθεται σε προσμένει, 

Ιθάκη άλλη μη θαρρείς  

πως θα ξανανταμώσεις.