Η γάτα

 

"H  γάτα"

 

Είδα στον ύπνο μου ένα χρώμα

ήτανε κόκκινο βαθύ

κρατούσα μες τα δάχτυλα μου

ένα μικρό λευκό πανί.

 

Έσφιξες πρόσωπο απ’ τον πόνο

μου είπες αντέχω κοίτα δες

μπορώ τα δόντια μου να τρίζω

για να μη δεις τις αμυχές.

 

Μη στάξει αίμα

μη κοιτάς έχω αντοχή

χρόνια θα υπάρχει η πληγή

αλάτι ρίχνουν οι εχθροί.

 

Μάτια καρφώνω στα δικά σου

μου λες «πόσο σ’ αγαπώ»

γελάω κι εγώ σαν τον παλιάτσο

θυμάμαι τότε το πανί

στο χέρι ακόμη ιδρωμένο

σαν κάτι να το καρτερεί.

 

Μια γάτα τρέχει στο μουράγιο

γυρνάς κοιτάς και τι να δεις;

στην αγκαλιά σου έχει ανέβει

σου δίνει ένα της φιλί.

 

Βλέπει πως αίμα έχει ποτίσει

στο φανελάκι που φοράς

ψηλά στον ώμο σου ανεβαίνει

χάδι να γίνει στην καρδιά.

 

Τότε θυμάμαι πως πονάει

το χέρι μου απ’ το σφίξιμο

αγγίζω την πληγή που τρέχει

λευκό και κόκκινο μαζί.

Τον πόνο σου εγώ σκουπίζω

νομίζεις πως είμαι τρελή;

 

Κάνω ένα κόμπο στο πανάκι

δεμένο σαν σφιχτό πουγκί

στη θάλασσα δες το πετάω

να μη το βρει πότε κανείς.

 

Είναι το δέσιμο για πάντα

που μας ενώνει τις ψυχές

ακόμη κι αν αιμορραγούν

θα κλείνουν οι ανοιχτές πληγές.

 

Κοίτα η γάτα γουργουρίζει

νιώθει πως είσαι μια χαρά

όσες ψυχές κι αν έχει λέει,

σου δίνει πάντα τις εφτά!!

 

©Λίτσα Αλιβιζάτου