Το μέλλον

 

« Το μέλλον »

 

Με λένε ζωή,

δεν είμαι ακριβή,

μπορώ να υπάρχω,

τα χρόνια θα χάσω

αν φύγω νωρίς.

 

Σε λένε ελπίδα,

γιατί σε πιστεύουν;

γιατί είμαι η ανάγκη

για σένα, για μένα,

για κάθε λαό.

 

Εσύ είσαι η πίστη,

τι θες από μας;

τη μια μας αφήνεις,

την άλλη πονάς!

Εσύ να με έχεις,

να λες με πιστεύεις,

να σκέφτεσαι πάντα,

σταυρό να φιλάς!

 

Εγώ είμαι η ειρήνη,

δεν θέλω φωνές,

δεν θέλω πολέμους,

δεν θέλω πληγές.

Εσείς οι άνθρωποι

οι πιο εγωιστές

κοιτάξτε τριγύρω,

η φύση γεννά

καινούρια φυντάνια

και νέους καρπούς.

 

Τι φταίνε αν είστε

οι δίσκοι οι σκληροί,

που όλα τα σβήνουν

χωρίς δισταγμό

και δεν με ακούν.

λίγοι με θέλουν

και μ’ αγαπούν.

Δεν ξέρουν πως είναι

να με έχουν στο νου

περνούνε τα χρόνια

μετά με αποκτούν.

 

Με λένε το μέλλον

που όλοι ποθείτε,

πιστέψτε όμως λίγο

γιατί θα χαθείτε.

Τα θέλετε όλα

δικά σας για πάντα,

ξεχνάτε οτι ζείτε

σαν άπληστα όντα.

Αφήστε τα πλούτη,

τη ζήλια, το μίσος

και ζήστε μ’ αγάπη,

μιλήστε με λόγια.

 

©Λίτσα Αλιβιζάτου