Μας λένε

 

«μας λένε»

 

Λένε στους νέους δούλεψε

ήρθε ο καιρός να υποταχθείς

να μη  μιλάς να μη γελάς

να μην τολμάς να χαιρετάς.

 

Λένε στους νέους σπούδασε

γίνε μεγάλος και τρανός

γίνε διάσημος, θεός

χρήματα μάζεψε πολλά

φτιάξε να ζεις σαν βασιλιάς.

 

Λένε στους νέους μεγάλωσες

πρέπει να φτιάξεις

μια οικογένεια σωστή

να δώσεις την αγάπη.

 

Ποιος από εσάς ερώτησε

τι ζουν οι νέοι άνθρωποι

χρόνια πολλά περάσανε

αλλάξανε οι τρόποι

τεχνολογία ειν’ η ζωή

ρομποτική επιστήμη

 

Πες του παππού  και της γιαγιάς

για όλα αυτά που βλέπουν

αυτοί θα σου απαντήσουν:

τι είναι γιε μου η τέχνη αυτή;

ποια ειν’ η επιστήμη;

 

Κι αφού σπουδαίος γίνηκες

ποιος έχει την ευθύνη

που τώρα εσύ σκάβεις τη γη

για δυο δεκάρες μόνο

δεν σ’ έστειλα, δεν πείνασα

για να ζεις με τον πόνο.

 

Πατέρα, μάνα σπούδασα

με τη δική σας πλάτη

κι αν πείνασες κι αν δούλεψες

να μη μου λείψει κάτι

ήρθαν τα μηχανήματα

και παίρνουν τις ζωές μας.

 

Εργάτες θέλουν οι ψηλοί

μεγάλοι τούτου του τόπου

δεν θα τους νοιάξει αν στιγμή

παιδί θα δουν να κλαίει

τη μοίρα μας την έφτιαξαν

τριακόσιοι νοματαίοι !!

 

Γι’ αυτό πίστη να έχετε

και δύναμη, κουράγιο

κι όπως τα φέρει η ζωή

θα βρούμε όλοι απάγκιο

και πλούσιοι να ’μαστε ή φτωχοί

η ίδια μοίρα θα μας βρει.

 

Κι εσείς εκεί στα αψηλά

τα χέρια σα κουνάτε

τα έδρανα να σας χαρούν

μα μόνο μην ξεχνάτε

πως στη ζωή περαστικοί μια βόλτα όλοι περνάμε.

 

Και πάλι φίλοι θα ’μαστε

και πάλι θ’ αγαπάμε

γιατι έτσι είναι ο λαός

φτωχός μα έχει αξία

μα αυτό ποτέ δεν μάθατε

δεν έχει σημασία!

 

©Λίτσα Αλιβιζάτου